KETA NJERZ NDIHMO
/femijëve Sirian qe i nxorri vala e detit jasht/
Bota a po sheh,
Deti e solli deshmi,
E debuan nga Vendlindja,
Se ishte pa fuqi.
U nis bashk me prindër,
Për ta vazhdue jetën,
Ta gjëjë një vend,
Për prinder e për vete!
Po rruga nuk e solli kund,
Deti e mori më valë,
Ndergjegja duhet dike ta vret,
Dikush duhet te thot: Me fal !
Në breg e solli vala,
Ashtu leht pa fjalë,
Ai ëndrronte jetën,
Por, vdekja te gjitha ia ka marr!
Sot Bota le te knaqet,
Se shumë te tillë i mori deti,
Meshirë ju lutëm te kini,
Mos mendoni veq për vete.
Ndihmoni keta fatëzi,
Se nuk kerkojnë lukse,
Ata më shumë do donin vendin e vet,
Por, iken prej lufte!
Sa do te doja,
Kso pamje ma mos te shoh,
O zot , ndegjojë lutjet tona,
Keta njerz ndihmo!
