Rrëfehet se një shqiponjë jetonte në një mal të lartë ndërsa kishte vënë folenë e vet sipër një lisi të madh.

Rrëfehet se një shqiponjë jetonte në një mal të lartë ndërsa kishte vënë folenë e vet sipër një lisi të madh.
Kishte katër vezë në të, por ndodhë një tërmet i fuqishëm dhe nga foleja bie një vezë, e cila rrokulliset derisa mbaron tek një kotec pulash. Pulat menduan se e kanë për obligim ta ruajnë vezën e shqiponjës derisa të çelë. Pas një kohe, veza u thye dhe doli një shqiponjë e vogël dhe e bukur, e cila filloi të rritej duke e ndier veten pulë. Një ditë, derisa qëndronte në hapësirën e kotecit, pa një grumbull shqiponjash që çanin qiellin dhe fluturonin lart ë e më lartë. Ah, sikur të isha edhe unë ashtu dhe të fluturoja! – tha, por u bezdis shumë nga të qeshurat e të përqeshurat e pulave. Ti nuk je tjetër vetëm se një pulë dhe nuk do të mund të fluturosh kurrë aq lart – i thanë me ironi ato. Shqiponja prej këtij momenti më kurrë nuk ëndërroi të fluturonte ndërsa u thye shpirtërisht dhe vazhdoi ashtu me zemër të lënduar të jeton në mesin e pulave edhe për shumë vite.
Nëse i mbështetesh realiteti tënd të hidhur, di të bëhesh rob i asaj që i beson. Nëse je shqiponjë dhe ëndërron të fluturosh lart në qiell, atëherë mundohu ta realizosh dëshirën tënde dhe mos dëgjo fjalët e pulave (atyre që të zhgënjejnë, që duan t’i shuajnë aspiratat dhe ambiciet), për shkak se, pas Allahut të Madhëruar, çelësi i suksesit është në duart tua e jo të atyre. Janë vizioni dhe mendimi që ke për veten ato që vendosin për suksesin apo dështimin tënd. Nxito të përsosësh shkathtësitë, vlerësoje veten dhe krijo përshtypje të mirë se mund t’ia dalësh dhe të korrësh suksese ngase kjo është rruga e suksesit. Mos harro të shoqërosh ata që të nxisin, të motivojnë dhe japin shpresë për sukses. Po kështu, si hap të rëndësishëm që duhet ta ndërmarrësh është të largohesh nga “pulat” dhe të hulumtosh për shqiponja, në mënyrë që të jetosh në mesin e tyre, të mësosh prej tyre se si mund të prekësh majat e qiellit (të korrësh suksese).
Allahu i Madhëruar ka thënë: “…All-llahu nuk e prish gjendjen e një populli (nuk ua largon të mirat) përderisa ata ta ndryshojnë veten e tyre… “ (err-Rra’du: 11)

 

Author: armend mendi